Bujqësia dhe prodhimi i ushqimit ishin themelet mbi të cilat u ndërtuan të gjitha civilizimet. U deshën njerëzim disa mijëra vjet për të zhvilluar drithërat dhe perimet që hanim sot. Ky ishte një proces i gjatë i gjykimit dhe gabime të vazhdueshëm nga breza të panumërta dhe në ishullin e Balit kombinimi i tokave pjellore vullkanike dhe ujit të bollshëm çuan në metodat e kultivimit të lagësht me rendiment jahtëzakonisht të lartë dhe të qëndrueshëm. Bujqësia u bë një aktivitet shumë më efikas sesa ishte në vende të tjera në planet, sepse fermerët zbuluan se ishte në avantazhin e tyre të bashkëpunonin ngushtë me fqinjët e tyre dhe Balinezët kanë merituar përdorimin e mire dhe efikas të ujit të ujitjes. Peizazhi rural i Balit është i strukturuar mjaft dhe përveç orizit të lagësht ka një pasuri të bimëve kulture dhe racave blegtorale. Përveç orizit, Balinezët prodhonjnë çaj, duhan, kakao, kikirikë, cassava, lesh, misër, qepë, kafe dhe perime; ata gjithashtu kultivojnë soje, speca dhe fruta tropikale. Fermerët janë kujdestarët e mjedisit dhe biodiversiteti agrar i Balit është një pjesë e pandashme e trashëgimisë kulturore. Nëse doni të përjetoni se çfarë është jeta e fermerëve lokalë të cilët janë të gatshëm tju pranojnë në një strehim të thjeshtë, do të keni mundësi të zbuloni se sa njohuri të thella dhe mençuri e lashtë qëndrojnë në këto fusha rurale.